کد مطلب:78163 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:111
«ایها المومنون، انه من رای عدوانا یعمل به و منكرا یدعی الیه، فانكره بقلبه فقد سلم و بری ء و من انكره بلسانه فقد اجر و هو افضل من صاحبه و من انكره بالسیف لتكون كلمه الله هی العلیا و كلمه الظالمین هی السفلی، فذلك الذی اصاب سبیل الهدی و قام علی الطریق و نور فی قلبه الیقین.» یعنی و روایت كرد پسر جریر طبری در تاریخ خود، از عبدالرحمان پسر ابی لیلی فقیه-و بود عبدالرحمن از كسی كه بیرون رفته بود از برای مقاتله ی حجاج با پسر اشعث-كه او گفت در كلامی كه بود تحریض می كرد به آن مردمان را بر جهاد كردن كه من شنیدم كه امیرالمومنین علی كه بلند گرداند خدا درجه اش را در میان صالحین و جزا دهد او را جزای شهیدان و راستگویان، می گفت در روزی كه ما ملاقات كردیم اهل شام را كه: [صفحه 1317] ای مومنان، به تحقیق كسی كه دید ظلم و ستمی را كه كرده شود به آن و معصیتی را كه خوانده شود به آن، پس انكار كند از آن به دل خود، پس به تحقیق كه سلامت و بیزاری یافت از عذاب خدا و كسی كه انكار كرد آن را به زبانش پس به تحقیق كه ثواب داده شود به او و او زیادتر است در اجر از مصاحبش و كسی كه انكار كرد آن را به شمشیر تا اینكه بگردد كلمه ی خدا كه خلیفه ی خدا باشد، بلند و غالب و بگردد كلمه ی ستمكاران كه رئیس ایشان باشد پست و مغلوب، پس آن كس آنچنان كسی است كه رسیده است به راه راست و ایستاده است بر راه حق و آشكار گشت نور یقین كه معرفت به حق باشد در دل او.
و روی ابن جریر الطبری فی تاریخه عن عبدالرحمان بن ابی لیلی الفقیه-و كان ممن خرج لقتال الحجاج مع ابن الاشعث-انه قال فیما كان یحض به الناس علی الجهاد: انی سمعت علیا، رفع الله درجته فی الصالحین و اثابه ثواب الشهداء و الصدیقین، یقول یوم لقینا اهل الشام.
صفحه 1317.